การร้องเรียนทั่วไปเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตย บาคาร่าออนไลน์ แบบตัวแทนของอเมริกาคือไม่ใช่ตัวแทน ในทุกระดับของสำนักงาน ที่นั่งที่ได้รับการเลือกตั้งส่วนใหญ่ในสหรัฐฯ ยังคงถูกครอบครองโดยชายผิวขาวที่ไม่ใช่ชาวสเปน การวิจัยล่าสุดโดยโครงการWho Leads Usพบว่า 71% ของเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการเลือกตั้งในสหรัฐอเมริกาเป็นผู้ชาย เก้าในสิบเป็นสีขาว แม้ว่าคนผิวสีจะมีมากกว่า 37% ของประชากรทั้งหมด
บทบาทของผู้สมัคร
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ขาดหายไปจากเรื่องนี้คือบทบาทของผู้สมัครรับเลือกตั้งเองในการกำหนดผลลัพธ์ของการเลือกตั้ง มีเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการเลือกตั้งผิวสีน้อยลงหรือไม่ เช่น เพราะพวกเขาวิ่งและแพ้ หรือเพราะพวกเขาไม่ได้วิ่งตั้งแต่แรก?
บทความล่าสุดจำนวนหนึ่งเกี่ยวกับการจัดหาผู้สมัครแนะนำว่าหลังนี้เป็นความจริง ตัวอย่างเช่น Eric Gonzalez Juenke จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐมิชิแกนวิเคราะห์การเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรเกือบ 10,000 ครั้งในปี 2543 และ 2553 และพบว่าผู้สมัครชาวลาตินอยู่ในบัตรลงคะแนนเพียง 5% ของเวลาทั้งหมด
แต่เมื่อชาวลาตินลงสมัครรับตำแหน่ง พวกเขาชนะบ่อยพอๆ กับพวกผิวขาว แม้แต่ในเขตที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งส่วนใหญ่เป็นคนผิวขาว การวิเคราะห์ผู้สมัครรับเลือกตั้งในสำนักงานท้องถิ่นในรัฐหลุยเซียนาของฉันเอง ได้ข้อสรุปที่คล้ายคลึงกัน: เมื่อผู้สมัครผิวดำตัดสินใจที่จะลงสมัครรับเลือกตั้ง พวกเขามีแนวโน้มที่จะชนะตำแหน่งเท่ากัน
ดังนั้น คำตอบสำหรับคำถามที่ว่าทำไมเราจึงมีเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการเลือกตั้งตามเชื้อชาติและชาติพันธุ์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ชนะตำแหน่ง คือ เรามีผู้สมัครที่เป็นชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติและชาติพันธุ์เพียงไม่กี่คนที่ลงสมัครรับตำแหน่ง
ทำไมชนกลุ่มน้อยไม่วิ่ง?
อะไรมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาที่จะวิ่ง? ประการหนึ่ง เราสามารถพิจารณางานวิจัยล่าสุดโดย Jennifer Lawless และ Richard Fox ซึ่งชี้ให้เห็นถึงอุปสรรคทางจิตวิทยาที่สำคัญ ซึ่งมักเป็นผู้สมัครที่เป็นชนกลุ่มน้อย (เชื้อชาติ/ชาติพันธุ์ และเพศ) มองว่าตนเองมีคุณสมบัติน้อยกว่าจึงเลือกได้น้อยกว่าผู้ที่ได้รับผลประโยชน์ ของการเป็นตัวแทนก่อนหน้า – ชายผิวขาวที่ไม่ใช่ชาวสเปน
การวิเคราะห์ล่าสุดของผู้สมัครอพยพรุ่นแรกและรุ่นที่สองโดย Tyler Reny จากมหาวิทยาลัย Washington และตัวฉันเองยืนยันข้อสรุป นี้ – แม้ว่าผู้สมัครที่มีสีจะมีคุณสมบัติเท่าเทียมกัน (วัดจากการศึกษา ประสบการณ์ก่อนหน้า และทรัพยากร) พวกเขามองว่าตนเองเป็น มีโอกาสชนะน้อยกว่าผู้สมัครผิวขาว
ประการที่สอง ผู้สมัครเชิงกลยุทธ์พิจารณาถึงอดีต มีผู้สมัครชาวลาติน คนผิวสี ชาวเอเชียคนอื่นๆ ลงสมัครรับเลือกตั้งและชนะตำแหน่งนี้หรือไม่ การวิจัยยืนยันว่าอุปสรรคเริ่มต้นนั้นสูงที่สุดอย่างแท้จริง
หลังจากความพยายามครั้งแรก ชนกลุ่มน้อยเพิ่มเติมจะลงสมัครรับตำแหน่งในสำนักงานได้ง่ายขึ้น ระหว่างปี 2543 ถึง 2553 โอกาสที่ผู้สมัครผิวสีจะลงสมัครรับเลือกตั้งในรัฐหลุยเซียนามีมากกว่าเกือบห้าเท่าในเขตอำนาจศาลที่ผู้สมัครผิวสีรายหนึ่งเคยวิ่งมาก่อนมากกว่าในเขตอำนาจศาลที่จะเป็นผู้สมัครรับเลือกตั้งผิวดำคนแรก
นอกจากนี้ ผู้ดำรงตำแหน่งผิวดำยังได้รับการเลือกตั้งใหม่มากกว่า 60% ของเวลาทั้งหมด ดังนั้น ส่วนหนึ่งนี่คือปัญหาไก่และไข่ – ชนกลุ่มน้อยจะวิ่งหนีมากขึ้นเมื่อชนกลุ่มน้อยวิ่งหนีมากขึ้น
งานปาร์ตี้สำคัญ
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดคือบทบาทของพรรคการเมืองในการสรรหาผู้สมัครที่เป็นชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติ/ชาติพันธุ์ ในบรรดาชนกลุ่มน้อยทั้งหมด บุคคลวิ่งเพราะพวกเขาถูกถาม
คณะกรรมการเสนอชื่อพรรครีพับลิกันและประชาธิปัตย์เข้าถึงผู้สมัครที่เป็นสีบ่อยแค่ไหน?
จนถึงปัจจุบัน มีงานวิจัยเชิงประจักษ์เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับคำถามนี้สำหรับการวิเคราะห์ แม้ว่าหลักฐานจากเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยแสดงให้เห็นว่าทั้งสองฝ่ายมีความสนใจอย่างมากในการระบุผู้สมัครที่ “หลากหลาย”
“ โครงการการเติบโตและโอกาส ” ของ GOP ได้จัดทำแผนกลยุทธ์ในการสรรหา “ผู้สมัครที่มีคุณภาพสูงสุดและมีศักยภาพสูงสุดในการเป็นผู้นำ และทำให้แน่ใจว่าเรากำลังมีส่วนร่วมกับผู้หญิงและชนกลุ่มน้อยในความพยายามของเรา” พรรคประชาธิปัตย์ดึงดูดผู้สมัครที่หลากหลายมากขึ้นมาเป็นเวลานาน แต่ก็ได้ เพิ่มความพยายาม อย่างเปิดเผยต่อสาธารณชนในการรับสมัครผู้สมัครที่มีผิวสี
ทำลายอุปสรรค
การต่อสู้กับอุปสรรคทางจิตวิทยาและโครงสร้างเหล่านี้ได้กระตุ้นองค์กรจัดหางานและฝึกอบรมจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้สมัครที่มีผิวสี – ตัวอย่างเช่น โครงการNew American Leaders, One America , Emerge America
ที่สำคัญ แต่ละองค์กรเหล่านี้ระบุถึงประสบการณ์ทางเชื้อชาติ/ชาติพันธุ์และผู้อพยพว่าเป็นสินทรัพย์ในการเป็นผู้นำของพลเมืองที่สามารถนำมาใช้เพื่อชนะการเลือกตั้งได้
อเมริกามีความหลากหลายมากขึ้นและพลเมืองก็เรียกร้องให้รัฐบาลที่เป็นตัวแทนของพวกเขารักษาให้ทัน ในขณะที่ประชากรเปลี่ยนไปและอเมริกาเข้าใกล้การเป็นชนกลุ่มน้อยมากขึ้น เราควรคาดหวังให้ผู้สมัครเหล่านี้มองว่าตนเองเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งมากขึ้น และเห็นผู้สมัครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเพิ่มขึ้น
ทุกปีการเลือกตั้งให้โอกาสใหม่ในการเป็นสักขีพยานต่อการเปลี่ยนแปลงนี้ ในวันที่ 4 พฤศจิกายน 2014 ผู้สมัครผิวดำ 100 คนจะเข้าร่วมในการลงคะแนนเสียงในการแข่งขันระดับรัฐและในรัฐสภา
ชาวลาตินกำลังเข้าชิงตำแหน่งผู้นำใน 42 รัฐ และชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียกำลังมองหาสำนักงาน 10 แห่งทั่วทั้งรัฐ แม้ว่าเราจะยังห่างไกลจากเป้าหมายของผู้เข้าแข่งขันสีที่วิ่งตามขนาดประชากรของพวกเขา แต่เราอยู่บนถนนที่จะไปถึงที่นั่น บาคาร่าออนไลน์
